پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

بار مسئولیتی که بر دوش رئیس سازمان گذاشته می‌شود، باری است که باید مدیران و کارشناسان و محیط بانان این سازمان در قالب بخش‌های سازمانی مختلف، تا رسیدن به هدف آن را بر دوش ببرند. انتخاب متخصص‌ترین و ایده‌آل‌ترین گزینۀ پیشنهادی، بدون همراهی سازمانی قوی، کاری از پیش نخواهد برد. در حقیقت بخش عمده‌ای از موفقیت یا شکست در دستیابی به اهداف مورد نظر، ریشه در ساختار‌ها و روابط سازمانی ما خواهد داشت. در مطالباتمان چقدر به این موضوع توجه کرده‌ایم، که آیا سازمان فعلی حفاظت محیط‌زیست، ظرفیت برآوردن این خواسته‌ها را دارد؟

چرا قوه قضائیه و مجلس، اقدام به تشدید مجازات مدیران اجرایی متخلف نمی‌کنند (اهمال، قصور و تقصیر، تخریب کننده، دزد و اختلاس کار، رشا و ارتشا، متخلف اداری و رویه‌ای و.). کشور را به نابودی می‌کشانند و راست راست قدم می‌زنند. روسای سازمان محیط زیست کشور، وزرای کشاورزی و جهادکشاورزی کشور و همچنین وزرای نیرو از ابتدای انقلاب تاکنون باید به صف شده و مورد بازخواست و بازجویی قرار گیرند. میزان تقصیر هر کدام در ورشکستگی آبی کشور باید مشخص شده و الزاما باید دادگاهی شوند. اینکه شعار بدهیم و همه چیز را به باد و باران مشروط کنیم که مدیریت نیست. دریاچه ارومیه را می‌توان سند مسلمی برای یک ورشکستگی آبی در نظر داشت. آیا نباید امثال ساداتی نژاد، خاوازی، حجتی، اسکندری، کلانتری‌ها، امثال ابتکار، محمدی زاده، واعظ جوادی، میرزا طاهر‌ها، امثال اردکانیان، چیت چیان، غفوری فرد و سایرین مرتبط و حتی استانداران دو استان آذربایجان شرقی و غربی، مورد بازخواست و محاکمه قرار گیرند؟

رویکرد سازمان محیط زیست در قبال ماهی تیلاپیا، پشت‌پرده نشست دفاع از تولید این ماهی در ایران، نظر سازمان بازرسی و مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره تیلاپیا، پیشنهاد رشوه برای بستن دهان منتقدان و... مهمترین مباحث نشست با کارشناسان حوزه آبزی‌پروری بود.

عیسی کلانتری دهمین فردی است که سکان کشتی سرگردان محیط زیست ایران را در دست گرفته است. بررسی پیشینه رؤسای سازمان محیط زیست بهتر می‌تواند به فهم انتظارات از رئیس تازه آن بیانجامد.